Dün, 21 Eylül Dünya Barış Günü’ydü..
Geçen yıl bu zamanlar, ne heyecanla/ne umutlarla İskenderun Güvercini Barış Festivali düzenlenmiş, 650 güvercin gökyüzüne salıverilerek, bu alanda Guinness Rekorlar Kitabı’nda yeni bir sayfa açılmıştı. Dile kolay..
Bu festivalde tüm din adamları davet edilerek, İskenderun’da barış ve hoşgörü rüzgarları estirildi.. Mesela ben; Hollandalı, İsrailli, Pakistanlı, Bağdadi (Iraklı), Şami (Suriyeli) güvercinlerini ilk defa bu festivalde tanıdım.. İskenderun güvercininin, Büyük İskender’in beslediği, Darvin’in kullandığı, Melbourne Avustralya’da Ersoy Koldaş adlı bir Türk’ün dört dalda dünya güvercin güzellik yarışmasında birincilik kazandığı bir güvercin olduğunu öğrendim.
Öyle bir ilgi gördü ki barış festivali.. Google’da, İskenderun Güvercini Barış Festivali’yle ilgili haberi yaklaşık 400 bin kişi takip etmişti..
Fena mı..
Geçen yıl 21 Eylül tarihinde gerçekleştirilen İskenderun Güvercini Barış Festivali’nin başmimarı olan İTSO Genel Sekreteri Halil İbrahim Kocadölü çok çalıştı, didindi..
Israrla.. Bu festivalin ikincisini gerçekleştirebilmek için mücadele etti..
Ama ne yazık ki, İskenderun Belediyesi sahil kesiminde bir alan gösteremedi..
Çabaları sonuçsuz kaldı..
Yazdıklarımız, meclis üyelerinin ‘destek’çağrıları umursanmadı..
Öyle olunca.. Dün, 21 Eylül’ü sessiz, sedasız ‘pas’ geçtik..
İskenderun Güvercini’ni unuttuk..
Üzgünüm ama.. 21 Eylül’de İskenderun’da güvercinler barışa kanat çırpamadı..
Dilerim, buna vesile olanlar şimdi mutludur..
Bilsinler ki, o güvercinlerin ve barış elçilerinin yüreği yaralı..!