Osmaniye’de güzel şeyler oluyor..
Özellikle de eğitime katkı sunan işadamlarının sayısı giderek artıyor..
Geçtiğimiz günlerde, Net Haddecilik, Cansan Metalurji ve Almetsan firmalarının Osmaniye’de birer okul yaptıracağı haberini imrenerek okuduk..
Yüreklerine sağlık!
Omaniye OSB’yi zirveye taşımakla kalmıyorlar, kazandıklarını şehir insanıyla paylaşıyorlar, bölgeye katkı sunuyorlar..
Bu yürekli insanların başında Tosyalı Ailesi geliyor..
Osmaniye’ye konuşlandırdıkları Sosyal Bilimler Lisesi, Kapalı Spor Salonu en çarpıcı örneklerdir diye düşünüyorum..
Az kaldı, yine İskenderun’a bir de sosyal bilimler lisesi kazandırmak için kolları sıvadı Tosyalı Ailesi.. Ne mutlu İskenderun halkına..
Gerçek şu ki..
İskenderun’da da benzer sosyal sorumluluk projeleri hayat buluyor, seviniyoruz..
Ama yetmez!
Hep aynı isimler.. Hep aynı firmalar!
Nereye kadar?
Başbakan Erdoğan’ın yaklaşımı doğru:
“- Binme Porsche’ye..!”
Maşallah, bir zamanlar İskenderun sokaklarında zar zor gördüğümüz Mercedes S500, E320, BMW 540i marka lüks araçlardan, Jeep’ler geçilmiyor..
Gözümüz yok, binsinler..
Ama bir kesim var ki, var/yemez!
Sözüm onlara..
Bindikleri araca; harcadıkları para kadar olmasa da, hatırı sayılır miktarda eğitime destek versinler.. Korkmayın, bir tarafınız eksilmez!
Ama olmuyor işte.. İnsan, söz konusu kendisi olduğu zaman kesenin ağzını açıyor..
Lüksü, ortadireğin gözünün içine sokuyor..
Marifetleri kıskandırmak!
Bir de şikayet ediyorlar!
Güya ‘ben büyüdüm’ mesajı veriyorlar..
Güç kazandı sanıyorlar, ama memlekete hayrı olmayınca nezdimde iki kuruşluk adam etmezler.. Çünkü araya ‘yardım’a yönelik çağrılar girdiğinde toz oluyor, buharlaşıyorlar..
Dünya onların olsa kaç yazar..
Arkadaşlar!
Dün bir haber yansıdı TV’lere..
İFOR (İnegöl Fuar Organizasyonları) tarafından düzenlenen Mobilya ve Dekorasyon Fuarı’nda bir mobilya firmasının ürettiği yatak yok satmış..
Fiyatı 45 bin lira!
Neymiş farkı? Sinema keyfini yatağa taşıyor.
Yatakta projeksiyon cihazı, DVD, hoparlör ve kumandayla hareket ettirilebilen ön ve yan perdeleri mevcut..
Hepsi birleşince yatağınız sinema odasına dönüşüyor..
Keyfe bakar mısınız?
Evinizin salonu yetmiyor, yatakta sinema keyfi için 45 bin papel sayıyorsunuz..
Görüyorsunuz ki, lüksün sınırı yok..
Lükse harcanan paranın da..
Peki ya eğitim?
Ya da ne bileyim.. Polis Teşkilatına, Mehmetçik Vakfı’na, engelli kardeşlerimize, LÖSEV’e ve daha birçok hayır kurumuna katkıyı niye esirgiyoruz?
Okullarımızın durumu ortada..
Bakım/onarıma ‘lüks düşkünleri’ biraz da destek çıksa, lüks yaşantıları sekteye mi uğrar?
Henüz geçen hafta yazdım..
Parası çuvala sığmaz onlarca gayrımenkul zengini var İskenderun’da..
Kasaları arazi ‘tapu’suyla dolu..
Bir çoğunun hayrı var mı İskenderun’a?
Gözleri var görmezler..
Kulakları var ‘yardım feryadını’ duymazlar..
Bazılarının şoförü bile var..
Direksyon çevirmek ağır geliyor da..
Neyse..
Bir gazetede arazi zengini bir büyüğümüzün cami bakım onarımına katkı sunduğunu öğrendim.. Çarşaf çarşaf methiyeler dizilmişti..
Oysa aynı insan, bir 5 yıldızlı otel düşünüyordu, olmadı..
Karaağaç’ta vakıf üniversitesi konuşlandırmayı planlıyordu, unuttu.
Parası, Çırağan’da düğün yapmaya müsait..
O halde hayrına, bir okul yaptırsaydı ya..
Ne oldu, yazdıklarım ağır mı geldi?
O halde havanızı gidin başka şehirde atın!
Bir de sanayiciye kızıyorsunuz?
Onlar olmasa halimiz ortada..
Uyanın beyler! Etrafınıza bir bakın..
Hayat bir size toz pembe değil!