Elektrikler kesik.. Herkes perişan..
Büyük Çarşı İşhanı karanlık.. 38 saattir, mum ışığıyla oturup, kalkıyorlar..
Elektrikli darabası olanlar yandı..
Havuzlu Çarşı esnafı dükkanını açamadı..
Soğukta, yağmurun altında elektriğin gelmesini beklediler..
Şehit Pamir Caddesi esnafı bitkin.. Soğuktan, zifiri karanlıktan..
Üç gündür elektrik yok.. Daha kötüsü su da yok!
Yanlış duymadınız.. İşkence gibi!
Siftah yapamadan evlerine dönüyorlar..
Birçoğu ise yanan elektronik eşyalardan ötürü dertli..
Okul ve dersane öğrencileri üşüyor..
Hava buz gibi, gökyüzü kurşuni..
Güneş yok.. Isınacak bir dal arıyor insanlar..
Telefonum susmuyor.. Herkes ‘elektriği’ soruyor..
Mahalleler ‘karanlık çağ’dan kalma görüntülere bürünmüş, soran yok..
Oysa, bir hafta geciktirin faturayı.. Zart diye keserler elektriği..
Sayacı sustururlar!
Bitmedi!
Sokaklar savaş alanı gibi..
Asfalt paramparça..
Moraller yıkık, dökük..
Daha ne anlatabilirim ki?
Üst üste iki depremle sarsılan Van insanı bile bu kadar çile çekmedi yahu?
Ortada birden fazla sorun var..
Vatandaştan başka kimse konuşmuyor..
Yöneticiler ahraz olmuş..
Ahkam kesen, vaatler veren, güzel günler göreceğiz diyenler nerede?
Sorunun nereden kaynaklandığını aktaran bir yetkili duydunuz mu?
Etrafta bir Allah’ın kulu çıkıp da. ‘müdahalenin nasıl ve hangi bölgelerde yapılacağını’ anlattı mı?.
İleriye dönük nelerin yapılacağını..
Bundan böyle bir daha benzer aksiliklerin yaşanmaması için ‘çözüm’ paketini içeren tedbirleri hiç bir makamdan işittiniz mi?
Kimse yok mu Allahaşkına?!
Bu kadar mı sahipsiz bir memlekette yaşıyoruz?
İnsanlar nereye gidecek?
Dertlerini nereye aktaracak?
Hiç kusuruma bakmayın..
TEDAŞ bölge müdürünün iyi niyetle şehre gelmesi, ‘arıza kontrolü’ yapması, sorunu çözmek için yeterli değildir. Deneyimlerden ders almak ve geçmişte yapılanları gözden geçirmek ayıp değildir.
Neticede..
Kafayı sıyırmak üzereyim..
Sahi ya..
İskenderun’u yönetenler nerede?
STK’lar nerede?
Hepsinden önce..
Milletvekilleri nerede?
TEDAŞ’TA JENERATÖR YOK!
Olacak şey değil.. İskenderun’da yaşanan elektrik kesintilerinden bıkıp, usanmanız birşey değiştirmiyor. Çünkü TEDAŞ, fatura günü yolunuzu bekliyor..
Siz gelince ne değişiyor, söyleyim..
Faturanın son günü ödeme yapmak üzere TEDAŞ’a gidiyorsanız, ikinci bir şok sizi bekliyor. TEDAŞ’ta da elektrik yok çünkü..
İşin daha komik yanı, aynı kurumda jeneratör de yok!
Olmayınca.. Vatandaş, elektrik faturasını ödeyemiyor..
Kimin umurunda ki? Ödemesen, zaten birkaç gün sonra faiziyle onlarca lira ek ücret talep edecekler.. Budur güzel yurdumun TEDAŞ manzaraları..
Hizmette sorun çok, fatura tahsilinde sorun yok!
Bir nevi “Bas bas paraları TEDAŞ’a” türküsünü çığırıyorlar..
Soruyorum:
Vicdanınız rahat mı şimdi?
GELİRDE 8, ÖDENEKTE 18. SIRADAYIZ!
Hatay Defterdarı Mustafa Akdemir dün açıkladı:
– Hatay, Türkiye bütçesi vergi gelirleri içerisindeki yüzde 1.11 payı ile ülke genelinde 8.sırada..
Önemli bir detay daha..
Hatay yaklaşık yüzde 10’luk bütçe fazlası veriyor..
Kendini tamamlıyor.. Giderlerini karşılıyor..
Kim ne derse desin..
Katkı anlamında, İskenderun’un bu oranlarda payı büyük..
Peki Hatay’ın ödenek alan iller arasındaki yeri 8. Sırada mı?
Hayır.. Bütçeden en fazla ödenek alan iller içerisindeki yerimiz 18.sıradadır..
Duyrulur!
DEPREMZEDELERİN YÜZÜ GÜLDÜ
Gün içerisinde güzel haberler de aldık.. İçimizi ısıtan, gönüllere ‘elektrik’ veren güzel bir gelişme yaşandı. İskenderun’a davet edilen Van’lı kardeşlerimiz için sıcak bir yuva temin edildi.. Birçok güney kenti yardımseverlilikte sınıfta kalırken, İskenderun örnek bir dayanışma ruhu sergiledi.. Türk Kızılayı ve Hacı Pervin Tosyalı Sevgi Evleri’nden sonra, Van depreminde evleri hasar gören vatandaşlar, Gökmeydan beldesinde bulunan İl Özel İdare Kampı’na yerleştirildi.
Depremzedeler sabahın ilk ışıkları ile tehlikeden uzak bir şekilde uyandı.
Deniz sahili ve kumsalla tanıştılar..
Daha ne olsun..
Hatay Valisi Celalettin Lekesiz’e teşekkür ediyorum..
Daha ilk günden itibaren yüze yakın depremzedeyle ilgilendi, moral verdi..
Dilerim, diğer şehirlere örnek teşkil eder..