Türk Metal aylardır sahada çalışıyor.. İsdemir işçisine dokunuyor, sorunlarına kulak veriyor, yardımcı oluyor, sosyal faaliyetlerle gönlünü okşuyor..
Olması gereken de bu değil mi?
Türk Metal’in vizyonunda hep bu güzel yaklaşımlar vardı..
Zira, aile ortamının verdiği sıcaklık, İsdemir işçisini cezbetmişti..
Bu sebeple; tarlada izi var ki, harmanda yüz buluyor..
İşçinin neden Çelik İş’i bırakıp da, Türk Metal’e koştuğunu anlamamak için çocuk olmak gerekiyor.. Çelik İş’in son birkaç yıldır şımardığını bilmeyen yoktu..
Ayakları yerden kesilmişti, işçiyi umursamıyordu..
Ne bir sosyal sorumluluk projesi, ne de işçinin geleceğine katkı sunan bir çalışma içindeydi..
Sadece ve sadece ‘Söz var, icraat yok’ modundaydı..
En son balon, TİS’de patladı..
Gerçek ortaya çıkınca da, işçiyi kaybetti..
Buraya kadarmış..
Neticede sözler unutuldu, işçi kullanıldığını hissetti.
Derken, Türk Metal Sendikası İskenderun’da konuşlandı..
Öylesine etkili ve verimli bir çalışma içerisine girdiler ki, işçiye hakettiği ‘değer’i gösterdi.
Kol kanat gerdi..
Bu gönül bağı, İsdemir işçisine güç verdi..
Türk Metal’i aylardır izliyorum..
Seminerler, gezi programları, sosyal aktiveteler, çocuklara verilen burslar, çalışanların faydalanabileceği İskenderun’a bir sosyal tesis sözüyle, ezber bozmuştu..
Çelik İş’in yapamadığını yapmış, hakkaniyete el atmıştı..
Hatta korku duvarını yıktığı gibi, bir dinamizm kazandırdı.
İsdemir işçisinin, akın akın Türk Metal’e geçmesi boşa değil..
İnandığı, güvendiği için, Çelik İş’e tokadı atmıştır..
Geçtiğimiz pazar günü Türk Metal’in düzenlediği gecede coşkuyu görünce, “Acaba Türk Metal gerçekten İsdemir’de işi bitirdi mi?” diye düşünmeden de edemedim..
Olağanüstü bir geceydi..
Türk Metal Genel Başkanı Pevrul Kavlak’ı dinlerken, bugünü değil, yarını planladığını hissettim. Çantası projelerle dolu..
İsdemir işçisinin refahı ve mutluluğu için kafa yorduğunu, yeni atılımlar içinde olduğunu biliyorum. Her ne kadar Pevrul Bey; Türk Metal’e geçenlerin sayısı konusunda bir ipucu vermemiş olsa bile, kendinden emin tavrı ve gelecekle ilgili planlarının ayrıntıları, bana bir takım izlenim vermişti.
Ne zaman ki, Çelik-İş’in mesajlarını görmeye başladım, o vakit, “Bu iş tamam” dedim..
Çelik İş’in Facebook sayfasından yayınlanan açıklama, aslında tam bir itiraf metni.
Şaşırmadım..
Bir nevi, Çelik İş’in havlu attığının göstergesiydi..
Açıkça itiraf ediyorlar;
“Bu iş bitti, İsdemir Türk Metal’e gitti” demeye getiriyorlar..
Açıklama şöyle;
“Tepkiyse, öfkeyse, kızgınlık ise, birilerinin hatırı ise, vs vs.. kartınızı gösterdiniz.”
Demek ki, TİS görüşmelerinde hak arayışının suya düştüğünü, Çelik İş’in başarısızlığını kabul ediyorlar.. Kaldı ki, Çelik İş’ten kopmalar o kadar fazla ki, ‘Yavanıza dönün’ diye ortaya çıkan haykırışlar boşa değil..
Ne iş?
Ali Cengiz Gül’ün o mangalda kül bırakmayan üslubuna ne oldu?
Madem herşey güllük gülistanlık, o halde neden yalvaran bir üslup kullanmayı tercih ediyorsunuz?
Bakıyorum da;
Çelik İş’in meydan okuyan tavrından eser yok..
Rica-minnet dolu ifadelerle işçiye güzel görünmeye çalışsa da, nafile..
Bugün ‘geri dönün’ şeklinde verilen mesajlar aslında, Çelik İş’in bittiğini gösteriyor..
Bu itiraflar, Ali Cengiz Gül’ün yenildiğini, kaybettiğini, gücünü yitirdiğini gösteriyor..
Cengiz Gül’e sormam gerek;
– Son pişmanlık fayda etmez!
Geç kaldı çünkü..
Artık bu saatte, yalvarmanın, yakarmanın, özrün, af dilemenin, diz çökmenin hiçbir kıymeti yok. Türk Metal büyüyor, İsdemir işçisiyle kucaklaşıyor..
Türk Metal’in düzenlediği gecede sonucu net bir şekilde görme fırsatı buldum..
İsdemir işçisi, Türk Metal’le mutlu..
Kim ne derse desin..
Sloganlardan, alkışlardan, coşkudan, yoğun katılımlardan ve Pevrul Kavlak’a gösterilen sevgiden anlıyorum ki, ‘Büyük buluşma’ hedefine ulaşmış…
Çelik İş boşuna çabalıyor..
Pevrul Kavlak da söyledi;
‘- Çelik İş’in tehditleri nafile..’
“Türk Metal’e geçerseniz atılırsınız” diyorlardı..
Tutmadı, işçiler gitmedi.
– İkinci aşamada ricacılar devreye girdi.
Öyle ki, Türk Metal’e geçenlerin evine kıramayacakları yakınları gönderildi, ‘geri dönün’ çağrısı yapıldı. Ne değişti?
Kimse dinlemedi, bir işe yaramadı..
Üçüncü aşamada ise;
– Şube yönetimi, kurullar ya da temsilcilikler için yüzlerce kişiye söz verildi.
Pevrul Kavlak bu aşamaya ‘vaat etme aşaması’ diyor ki, İsdemir işçisinin Çelik İş’in boş laflarına karnı tok… Kimse bu vaatlerle ilgilenmiyor!
Aslında bir atasözümüz bu durumu özetliyor;
– Kendin ettin, kendin buldun!
Olayın özeti budur..
Hayırlı olsun!
İş bitmiş, İsdemir Türk Metal’e gitmiştir!