Günlük yaşam standartlarını sağlamak için her işlemin nasıl bir sırası var ise, insan kaynakları yönetiminin ve bu sistemin yönetilmesinin de belirli bir sırası olması gerekmektedir.
Mesela hepimizin bildiği genel ihtiyaçlar piramidinin en alt halkası olan yeme-içme ihtiyacı giderilmeden sevgi ve saygınlık ihtiyaçlarının giderilmesi de mümkün değildir. Bu durumda işletmelerde insanlar çalıştığına göre bir sıralama gerekliliği de öne çıkan bir durumdur. Bunu somut bir örnek ile açıklamak gerekirse bir çalışanın maaşı zamanında ödenmez ise tabi ki motivasyonu düşecektir.
Bu durumda üretim ya da satışların olumsuz yönde ilerlediği izlenimi oluşacaktır. Bu sonuç işe kişide yolunda gitmeyen bir şeyler olduğu ve kendi performansının iş garantisi adına yeterli gelmediği hissini verecektir. Aynı şekilde boş olan bir kadroya işinin ehli olmayan birinin yerleştirilmesi ve o kişiye sadece yapabildiği oranlarda iş verilmesi durumunda benzer unvanlar için adil olmayan ücret anlayışı hissi verecektir.
Bu nedenlerden dolayı insan kaynakları planlaması süreç bazlı olmalıdır. Belki bir takım işler başkalarına devredilme gereksinimi duyulabilecektir.