Nefes yollarımdan zehir akıyor sanki.
Dünyayı aydınlatan güneş ;üstümde dolaşan kara bulut gibi duruyor.
Bedenim çarmıha gerilmiş, aklımı yitirmemek için gece gündüz kendimle savaşır haldeyim.
Gözleri bağlanmış,dili tutulmuş,kulaklarına tıkaç koyulmuşluğun sağırlığını yaşıyor,bu ömrüm.
Ağlanacak haldeyim, ağlayanım yok.
Sadece ben mi?
Elbette değil.
Sende öylesin, diğeri de, o biride.
Tekrar ediyorum sende öylesin,diğeri de,o biride…
Dilin farklı söylese de, yüreğin farklı söylüyor değil mi?
Birileri hariç, ülkemin geneli, hüzün dolu duyguları yaşıyor.
Hipnoz olmuşcasına, bağlanmış gibi ,izlemekten başka bir şey yapamıyoruz, ne yazık ki.
Bu nasıl bir makus talihtir çözemiyorum.
Bu garabet hepimizi bitirir.
Kabus gibi bir gidişatı, dünya menfaatleri uğruna, nasıl hayıra yorabiliriz?
Özgürlüğün ve Demokrasinin elimizden gün be gün alınışını nasıl sindirebiliriz?
İnsani değerlerin yozlaştığı, duyguların yitirildiği bir ülke hali, ne ölçüde kabul edilebilir?
Damarlarımızdan kan çekiliyor,yüzümüzden zehir akıyor sanki.
Gülmeyi unuttuk,heyecanı yitirdik ,değerleri hep birlikte gömdük.
Evrim geçirdik,geçirmeye de devam ediyoruz.
Geçmişe dönük sohbetlerde; bizim zamanımızda bu vardı, şu vardı diyerek özlemle anıyoruz değil mi?
Anarken bile küçükte olsa tebessüm ediyoruz.
Beşeri ilişkilerde Sevgi-Saygı kavramları ,artık kelimeden ibaret.
Hak-Hukuk anlayışına inanan kaldı mı bilmiyorum.
Bütün ülkeyi birbirine yakınlaştıran ortak değerlerimizi ,heyecanlarımızı yitirdik.
Daha ne olsun?…
Daha ne-ol-sun?…
Susmaya devam ediyoruz.
Toplumsal olarak mutsuzuz.
Mutsuzluğumuzu haykıramıyoruz.
Korkuyoruz ve hep, bir başkasından medet umuyoruz.
Sahte gülücüklerle dolu, yalan hayatlar yaşanmaya devam ediyor.
Yukarıdakiler, mutluluğu ;mevkilerde, makamlarda, zengin sofralarında arar olmuş.
Aşağıdakiler ezile ezile mutsuzluğu kendilerine kader bilmiş.
Kader değildir mutsuzluk.
Taban mutlu değilse yukarıdakilerin mutluluğu köpükten ibarettir.
Mutsuzluk;sebep sonuç ilişkisini kuramayanların,kendi iradesini menfaat uğruna başkalarının kullanımına ipotek edenlerin alın yazısı olmaya devam edecektir.
Çektiğim resimde kendinizi görebiliyor musunuz?
Ben görebiliyorum.
Para etmiyorsa bu ifadeler at gitsin çöpe,yorma kendini.
Ne ekersek onu biçeceğiz dostlar..
Kendinize iyi bakın,kalın sağlıcakla…
