Amaca giden yolda her yolu meşru gören zihniyeti lanetliyorum.
İnsan hayatı ve tüm değerler üzerinden nemalanmayı, hayat düzeni olarak kabul edenleri de lanetliyorum.
İnsan hayatı kutsaldır.
İnsanoğlu Allah’ın yarattığı en değerli varlıktır.
İnsanoğlu hem kudretli, hem de acizdir.
Kudreti ele geçirmek demek, aciz kulları kendine köle etmek demek değildir.
Kudretli zümreler, insanları kendi egoları doğrultusunda bir mendil gibi kullanıp atamazlar.
Atanları da lanetliyorum.
Ülke içinde ülkecikler yaratıp saltanat sürenleri de lanetliyorum.
Bir ülke içinde imtiyazlı-imtiyazsız sınıfı diye bir şey olamaz.
Bunu yaratmaya çalışan ve sonucunda ezen- ezilen sınıfını doğurtan sisteme de lanet ediyorum.
Bu sistemin kötü gidişatına sadece seyirci kalıp kılını kıpırdatmayan aynı zamanda aydınım diye geçinen kitlelere de lanet ediyorum.
İşin bilincinde olup kötü gidişe her şartta cesaretle karşı koyan ve mücadele eden küçük büyük herkesinde ellerinden öpüyorum.
Son zamanlarda ülkem bariz bir şekilde “yukarıdakiler ve aşağıdakiler” sendromunu yaşıyor.
Yukarıdakiler aşağıdakilerin sırtına basarak temiz hava almaya devam ediyorlar.
Aşağıdakiler” tabi canım onlar temiz hava almalılar, bizler buradaki havayla yetiniriz ne olacak ki” modundalar.
Bu zavallı ve aciz zihniyeti kendine layık görenlere de, oh olsun diyorum.
İnsan kendi değerinin farkında değilse sırtına basılacak “potansiyel hamaldır”.
Bu durumu kendine yakıştıran her kimse aynaya uzun uzun baksın ve kendiyle yüzleşsin derim.
Önce İnsan kendine değer verecek, kıymet bilecek.
Bilecek ki tüm muhataplarda değer versin.
Gelişmiş ve medeni ülkeler tüm idare anlayışını insanlarının mutluluğu üzerine şekillendirir.
Evrensel tüm değerleri ön planda tutarlar.
Vatandaşının refahı ve mutluluğu üzerine kurulamayan her sistem çökmeye mahkumdur.
Bu tür ülkeler sığ olmakla beraber üçüncü sınıf statüsünde görülen vasıfsız ülkelerdir.
İnsanoğlu her şeyden önce yaratandan ötürü önemlidir.
Her birey yaratılışından başlayan haklara sahiptir.
Haklarının tasarrufunu yaşamı süresince başkalarının eline teslim eden her insan yaşamanın anlamını tekrar tekrar sorgulamalıdır.
Bu önemi idrak edemeyenlere,toplumda ne rol biçilse yeridir.
Sizce de öyle değil mi?
Memleketimin Ey güzel insanı!..
Ne ekersen onu biçersin.
Yaratan; aklı fikri verirken kullanasın diye vermiş.
Aklını fikrini kullanamayacaksan eğer, birileri çıkar tepene biner.
O durumda ahlanıp sızlanmaya hakkın kalır mı?
Sen değerlisin ,sen güzelsin,kendine güven tüm çevrene örnek ol.
Dağlar bile yol olur gitmesini bilirsen.
De haydi daha ne duruyorsun.
Canlan biraz ,kalk ayağa, bak sağına soluna.
Gir devreye artık..
Kal sağlıcakla..